Գյումրիում և Փարաքարում տեղի ունեցած ՏԻՄ ընտրությունները ցույց տվեցին, որ նույնիսկ վարչական ռեսուրսի մաքսիմալ օգտագործման և բազում այլ կեղծիքների կիրառման արդյունքում քայլիստ դավաճանաոհմակը կարող է հավաքել ընդամենը 30 %-ից մի փոքր ավելի ձայն:

Հականիկոլականներին` աչքի լույս։ Ընդդիմադիր ընտրողներին` շնորհակալություն։ Նիկոլականներին` ցավակցություն։ Սկսվեց նիկոլի թախտից գլորումը։

Աշխարհը խորապես վերլուծելու ու հասկանալու կարիք ունի ԱՄՆ-ի արտաքին քաղաքականության մեջ կատարված և դեռևս ընթացքի մեջ գտնվող կտրուկ և անսպասելի փոփոխությունը նախագահ Թրամփի իշխանության գալուց հետո։

Դուք գիտե՞ք, որ մեր ջուրն էլ ա արևահամ։ Ավելի շուտ՝ հենց ջուրն ա արևահամ, ու դրանից ա, որ մեր բարն էլ ա արևահամ, բառն էլ, քարն էլ, տառն էլ։ Չարենցը դա գիտեր, նա չէր կարող չիմանալ, պոետներն էդ բաները գիտեն։ Դրա համար էլ էդ բար ու բառով մեզ կրակն ա գցել՝ չի կարողացել ընտրի, թե որ մեկի մասին մեզ պատմի, հա՛մ բարից ա կիզվել, հա՛մ բառից, հա՛մ բարից ա հարբել, հա՛մ բառից։

Խնդիրը եղած ռեսուրսի արդյունավետ կամ անարդյունավետ կիրառելու մեջ չէր։ Բուն խնդիրը հնարավոր բոլոր ռեսուրսներով Գյումրիում քաոս ստեղծելն էր, ինչը և արեցին։ Քաոսը կործանարար զենք է։ Եթե հիշում եք՝ Շուշին հենց քաոսով կարողացան հանձնել, այլ կերպ հնարավոր չէր լինի։

Իսրայելի և Թուրքիայի միջև դիվանագիտական հակամարտությունն էլ ավելի է սրվել՝ Իսրայելի բանակի կողմից Բեյրութին հասցված վերջին հարվածներից հետո։

Ըստ ժանրի կանոնների, ժամը 20-ից հետո կսկսվեն ոստիկանական տեռորիսների հարձակումներն ընտրատեղամասերի վրա, քվեատուփերի գողություններ, էներգամատակարարման խափանումներ, ընդդիմադիրների զանգվածային ձերբակալություններ և քպ-անիկոլական այլ խուլիգանություններ...

ՈՒզում եմ մի քիչ մտորենք արցախահայերի այսօրվա հանրահավաքի ու մանավանդ դրա հարուցած արձագանք-գնահատականների մասին։ Հիշենք հնչած ելույթները, հասկանանք՝ հայրենազրկված արցախցին մինչև որ աստիճանը պիտի նսեմացվի, նսեմացվի հենց հայրենազրկող, հայրենիք վաճառող թափառախմբի կողմից, որ դուրս գա փողոց, իր կորսված օրրանի հարցի հետ մեկտեղ բարձրացնի նաև ամենատարրական իրավունքների ու նույնիսկ․․․ օրվա հացի հարցեր։ Բայց մինչ այդ․․․

Չկա ավելի վատ բան, քան անդամահատված ոգին:

ԵՄ-ը և նրա առանձին երկրները Մեծ Բրիտանիայի հետ միասին զարմացած ու անհանգստացած են ԱՄՆ-ի փոխված վերաբերմունքով դեպի իրենց (հետ է քաշվել հովանավորի ու դաշնակցի իր ավանդական դիրքից Եվրոպայի նկատմամբ)։